Coronatijd heeft mij geleerd om meer te genieten van de kleine dingen.
Ik kan zo blij worden van ééntje drinken met de buren op straat, zien hoe Charleau haar te pletter amuseert op school, een klein tripje boeken (ook al is het dichtbij), een goed nummer op de radio te horen, thuiskomen en de haard opzetten en er een gezellige avond van maken, gezellig ontbijten in het weekend, frietjes eten met een collega, een winterwandeling in de zon, …
Onlangs was een busje vastgereden in onze straat.
We hielpen deze mensen en belden nog wat andere buren op die ook kwamen meehelpen. Eens opgelost dronken we allemaal samen een glas op de oprit, om het weekend in te zetten.
Schoon toch, dat dat in deze tijden nog kan? Zo’n momenten zouden er meer moeten zijn!
Voor corona was ik precies even vergeten dat dit allemaal geluksmomentjes zijn of misschien stond ik er gewoon niet bij stil omdat het leven als een trein voorbij raasde. Corona heeft, zeker in het begin, even op de rem doen staan waardoor ik wat meer dingen ben beginnen beseffen en appreciëren die ik misschien vroeger als vanzelfsprekend zou beschouwen.
We zijn soms te veel op zoek naar ‘het grote geluk’ maar daardoor missen we jammer genoeg veel kleine momenten van geluk en die kleine momenten van geluk zorgen samen ook voor een héél groot geluk!
Gewoon eens stoppen met zagen… en genieten van de kleine dingen.
Ik wens jullie allemaal minstens elke dag ‘een klein gelukske’ toe!
