Je moet India gezien hebben om echt een beeld te vormen van hoe en in welke omstandigheden de mensen daar leven. Op het einde van de reis waren we blij dat we ons even konden terugtrekken uit de drukte achter de veilige hotelmuren. Mooie dingen zoals de nachtelijke Mandawa-rit, de vriendelijke tuk-tuk-chauffeur in Bikaner, het leuke Jaisalmer, het wakker worden in de woestijn, het rooftop-restaurant in Jodhpur, de aapjes in Bundi, het waterhotel in Udaipur, de Taj Mahal en het beeld van de Ganges zullen ons bijblijven.
Dit en de ongelofelijke stank, de oorverdovende toeters op straat en de enorme hitte!
Er is een spreekwoord dat zegt ‘India, you hate it or you love it’.
Ik ben er nog niet aan uit… ik denk dat ik dan eerder voor de ‘hate’-kant kies MAAR ik vind wel dat iedereen die de wereld wil zien, in India MOET geweest zijn.
Je kan niet zeggen dat je de wereld gezien hebt en nog nooit in India geweest zijn.
En waar wij gingen in India is dan nog het meest toeristische stuk! Wat moet het dan niet zijn daarbuiten?
Dit was onze route:
Dag 1 : Zaventem – Istanboel – New Delhi
Dag 2 : New Delhi
Dag 3 : New Delhi – Mandawa
Dag 4 : Mandawa – Bikaner
Dag 5 : Bikaner – Jaisalmer
Dag 6 : Camel Safari
Dag 7 : Jaisalmer – Jodhpur
Dag 8 : Jodhpur
Dag 9 : Jodhpur – Udaipur
Dag 10 : Udaipur
Dag 11 : Udaipur – Bundi
Dag 12 : Bundi – Pushkar
Dag 13 : Pushkar – Jaipur
Dag 14 : Jaipur
Dag 15 : Jaipur – Agra
Dag 16 : Agra – Varanasi
Dag 17 : Varanasi
Dag 18 : Varanasi – New Delhi
Dag 19 : New Delhi – Istanboel – Zaventem
Enkele dingen die me bijgebleven zijn:
Onze eerste indruk bij het toekomen in India, woorden kunnen het niet omschrijven:
cultuurschok, vuil, onhygiënisch, veel afzetters, chaos, stank, druk, zot verkeer, iedereen wil met ons op de foto, … veel indrukken op 1 dag!
Beste manier om te reizen in dit deel van India is via een privéchauffeur. 90% van de toeristen reist daar dan ook op deze manier. Ze doen bijna allemaal dezelfde route, dus je komt regelmatig dezelfde mensen en dezelfde chauffeurs tegen.
Toen wij in New Delhi aankwamen hebben we ons door wat locals tot bij het kantoortje van Mr Naz laten brengen. Hij heeft toen voor ons de reis tot aan Agra uitgestippeld en voor ons alle hotels en een privé-chauffeur geregeld.
Daar regelen is dus geen enkel probleem maar mocht ik het opnieuw doen, zou ik het misschien wel wat op voorhand vanuit België regelen.
Onze chauffeur noemde Harry.
Hij had bepaalde spreuken die hij dagelijks herhaalde en waar ik bij het horen ervan telkens opnieuw een glimlach op mijn mond krijg: ‘8 is wait, 9 is fine’ om aan te geven dat hij geen ochtendmens is; ‘let’s go india’ om elke morgen mee te starten. Maar we kwamen er ook wel stoten mee tegen hoor! Zo goot hij water over zijn motor om af te koelen waardoor we uiteraard in panne stonden en met andere mensen een deel van onze reis moesten verderzetten tot hij een oplossing gevonden had. Hij stond een bepaalde avond ook eens poepeloerezat aan onze hotelkamer om zich te excuseren voor het voorval. Hij reed met momenten echt als een zot (hebben ze daar een rijbewijs nodig?). Hij was als de dood dat we iets negatief over hem tegen zijn baas Mr Naz zouden zeggen.
Maar dit alles was snel vergeten wanneer hij telkens weer voor ons klaarstond!
Harry was de beste !
De stank in India is niet te harden.
Vooral in Varanasi was dit verschrikkelijk !
Op de andere plaatsen rook je het gewoon niet meer.
Eens thuis was het niet te geloven hoe alles zo goed rook. Ik heb onze kleren zeker twee keer gewassen om de geuren eruit te krijgen.
Je bezoekt enorm veel forten en ze zijn er ook heel trots op.
Naast het dagdagelijkse leven, zijn forten echt de topattractie in die regio.
Eéntje die je beter niet overslaat, is dat van Jaisalmer. Het is zeer kleurrijk en het enige nog bewoonde fort.
In New Delhi valt wel het één en ander te bezoeken.
New Delhi telt 12,8 miljoen inwoners ! Het is een gigantische stad.
Een specialleke was toch wel het bezoek aan de rattentempel ‘Karni Mata Temple’.
Als je een witte rat ziet, zou dit geluk brengen.
Ik zag alleen maar héél veel grijze ratten en je moest de tempel betreden zonder schoenen.
Man, was ik blij dat ik terug uit de tempel was en mijn schoenen terug mocht aandoen!
Koeien, koeien, koeien… overal koeien!
Deze heilige dieren mogen doen wat ze willen MAAR mogen niet gedood worden.
Er werd een fonds opgericht om deze dieren te helpen want sommige koeien zien echt af.
Aangezien ze moeten leven van het vuil op de straat, zijn er heel wat koeien met serieuze maag- en darmproblemen. Toeristen zijn dus niet de enige die hier last van hebben in India…
De Camel Safari in de Sam Dunes was ook een leuke afwisseling.
En wat het helemaal speciaal maakte, was de overnachting in de woestijn op een gamel bedje. Onvergetelijk!
In Jodhpur was het rooftop-restaurant van Pal Haveli een topkeuze!
De drukte was zeer vermoeiend!
“Hello, how are you? From wich country are you? You have a nice hairstyle! Do you want to spend money in this shop? Riksja? …”
En uiteraard is ook hier tijdens mijn India-reis gebleken dat het feit dat ik niets van beesten moet hebben, ook wederzijds is.
Ik ben de enige die in het treinstation in Agra verschillende keren ondergepoept werd door vogels terwijl er tientallen andere mensen zaten, ik ben de enige die tijdens een wandeling ‘aangevallen’ werd door apen die mijn broek naar beneden trokken, …
Opletten in Pushkar.
Heilige stad… eerder afzetters!
Niet onze favoriete plaats in Rajasthan.
In Agra namen we afscheid van Harry.
We namen de nachttrein tot in Varanasi.
Varanasi is echt een must-see!
Hier zijn we om 5u opgestaan voor een boottochtje op de Ganges.
Lijken worden hier tussen bamboe gelegd met hun voeten en hoofd bloot.
Ze worden dan op 5 plaatsen via het eeuwige vuur van Shiva aangestoken.
Dit duurt 2,5 à 3 uur tot enkel nog de borstkas en de heup overblijven en dat gooien ze dan in de Ganges. De rest (ook de juwelen) blijft dan liggen als laatste geschenk.
De ‘untouchables’, laagste kaste, rapen dit dan later op.
Een impressie vind je hier:
