Dit jaar trokken we naar Griekenland.
Deze reis lag al vast van voor-corona-tijden.
De maanden voor de reis was er dus constant een twijfel en met dagen/weken zelfs een serieuze twijfel of we onze reis wel zouden kunnen maken.
Achteraf bekeken hebben we enorm veel geluk gehad!
Onze reis is kunnen doorgaan, ook al bleef het tot het laatste moment spannend. We hebben ons (corona-gewijs) nergens onveilig gevoeld en zijn er van overtuigd dat we daar beter zaten dan in ons Belgenland.
Maar goed dat we, zonder het te weten eigenlijk, de perfecte bestemming hadden geboekt voor dit jaar.
Op voorhand werden we soms wel als ‘crimineel’ aanzien omdat we op reis gingen, en dan nog met het vliegtuig… maar kijk, ze bleken ongelijk te hebben en ‘we hebben het toch gehad’, zeg ik dan.
Op voorhand, vooral die laatste dagen, hadden nog 3 van onze 5 hotels geannuleerd. De meeste omdat ze niet of pas later opendeden door de Corona. Aangezien we wel wisten dat het niet overdreven druk zou zijn, hadden we de hotels nog niet herboekt. We hebben dit pas gedaan wanneer we in Griekenland aangekomen waren. Je weet namelijk nooit dat er toch nog iets zou tussen gekomen zijn of dat je op de luchthaven toch positief getest zou worden.
Ook de ferry’s tussen de eilanden hebben we telkens pas op het voorgaande eiland geboekt. Dat was allemaal geen probleem.
De luchthaven was héééél leeg.
Nog nooit gezien.
Hele verdiepingen op de parking die afgesloten waren en leeg waren, zelfs parkings die volledig gesloten waren, nergens aanschuiven, nergens volk, heel vreemd gevoel.
We verbleven 3 nachten in Athene en dan 4 nachten op elk eilandje.
Athene
Leuke stad, zonder twijfel.
Of ik nu echt enkel naar Athene zou gaan als citytrip, dat betwijfel ik wel, maar in combinatie met deze reis zou Athene zeker niet mogen ontbreken. Ook in Athene was er zeer weinig volk.
We hadden geluk dat het niet zo warm was, de thermometer heeft nooit de 30 graden overschreden en in Athene kan het wel eens anders zijn.
Op de Akropolis liepen we nog met geen 50 mensen rond… wat een luxe, zullen we nooit meer meemaken!
We hadden de ‘Time to Momo’ gedownload bij aankomst en hebben vooral deze gevolgd, hoewel we nog de mooiste straatjes tegenkwamen op het moment dat we de gids niet aan het volgen waren.
Paros
Ons eerste eilandje en als ik mijn favoriet zou moeten kiezen, dan zou het toch tussen Paros of Naxos gaan…
Wij zaten met ons hotel bij Alyki op Paros en daar ben ik heel blij om. We hebben op Paros een dag een auto gehuurd en moet toch zeggen dat ik Alyki echt wel het leukste, gezelligste dorpje op het eiland vind.
Ik kan natuurlijk niet vergelijken met een ‘gewoon’ seizoen.
Het was ook leuk op dat strandje omdat er bijna niemand zat en we de zee en het strand grotendeels voor ons alleen hadden, maar dat is in andere jaren misschien ook anders natuurlijk…
Wat ik me hier vooral herinner, is dat we hier in een spliksplinternieuw restaurant op het strand en op 5 meter van de zee heel lekker konden eten, terwijl Charleau nog wat in de zee en op het strand aan het spelen was, onvergetelijke avond voor ons allen.
Santorini
Santorini is helemaal anders.
De stranden op Santorini zijn allemaal met zwarte keien en dat vind ik op zich al veel minder leuk dan die zandstranden op Paros bijvoorbeeld…
Dat komt natuurlijk door de vulkaan die in zee ligt bij Santorini.
De Caldera is prachtig. De uitzichten die je daar hebt, zijn echt waar adembenemend. Wat wij meegemaakt hebben, zal niemand de komende jaren nog meemaken… we liepen daar met momenten gewoon alleen. Er was héél weinig volk.
Als je natuurlijk op tv of internet ziet hoeveel volk er in een normaal jaar rondloopt, dan wil je daar volgens mij echt niet tussen lopen.
Santorini is in een gewoon seizoen volgens mij véél te toeristisch.
Naxos
Naxos wedijvert met Paros wat mij betreft.
Naxos is het grootste eiland.
Op Naxos zaten we met ons hotel in Naxos zelf, wat natuurlijk ook eens leuk was om gewoon ’s avonds te voet nog eens het stadje (moet je je natuurlijk niet veel bij voorstellen hoor) in te trekken en nog eens te kuieren in de smalle straatjes.
We huurden hier ook een auto en ontdekten de schoonheid van Naxos, veel mooie gezellige bergdorpjes, veel mooie stranden, …
Naxos heeft misschien wel het meest te bieden van alle eilanden.
Mykonos
Mykonos wordt ook wel ‘het Ibiza van Griekenland’ genoemd.
Wij moesten even wennen.
Het is wel een beetje ‘blazé’, het is wel een beetje ‘heeft iedereen me wel gezien’ en het was veruit het drukste eiland van degene die we bezocht hebben en ook wel het duurste…
Het enige eiland waar je moest betalen voor je zetel op het strand en dan nog niet weinig, gemiddeld zo’n 40 à 50 euro per set voor één dag. Hebben wij dus niet gedaan, zotten! Met de handdoek in het zand lukt ook hoor.
Maar net als bij Ibiza heb je ook hier een ‘wildere’ en een ‘rustige’ kant aan het eiland. We leerden dus ook wel de rustige en prachtige kant kennen met zijn fantastisch mooie stranden en leuke strandbars.
Ook hier huurden we voor 2 dagen een auto, lekker makkelijk om het eiland te verkennen.
Samenvatting
Griekenland was top, ietwat vreemd met zo weinig toeristen in deze corona-tijden maar aan de andere kant … wat een onbetaalbare luxe om niet op overbevolkte eilanden te zitten.
Athene en de Akropolis waren magnifiek met mooie uitzichten vanop Kolonaki en overal gratis desserts.
Paros was rustig maar ooooh zo mooi. Een geweldig restaurant aan het strand en een superonbijt maakten het plaatje compleet, terwijl de inktvissen lustig in de zon droogden.
Santorini was heel anders, met de adembenemende Caldera met talrijke witte huisjes en smalle steegjes, allen uitkijkend op de vulkaan in zee.
Naxos was compleet, met mooie stranden, bergdorpjes waar de tijd leek stil te staan en het kasteel midden in het centrum.
Mykonos was op het eerste zicht drukker en mondainer maar we leerden ook de deugden van het eiland kennen met zijn prachtige stranden, strandbars en feeststrand Paradise Beach.
Dankjewel Griekenland, je bracht weer wat verrijking in ons leven!
Zoals altijd kan je ons reisverslag terugvinden via mijn Instagram-profiel.
